Wykorzystywane w szafkach oraz szufladach rozwiązania wspomagające ruch, ale także pozwalające optymalnie porządkować przestrzeń wewnątrz zabudowy kuchennej są niezwykle istotnym elementem, który powinniśmy brać pod uwagę przy wyborze mebli. Właściwie dobrane okucia wpływają na funkcjonalność kuchni sprawiając, że korzystanie z niej jest intuicyjne i wygodne.
Aby szafki i szuflady płynnie się otwierały, lekko domykały i były stabilne, należy wyposażyć je w nowoczesne, sprawdzone systemy jezdne oraz dociskowe. Osobna grupa okuć odpowiada z kolei za optymalne wykorzystanie wolnej przestrzeni wewnątrz zabudowy i należyte jej uporządkowanie. Dlatego, zanim zlecimy wykonanie projektu wymarzonej kuchni, warto przynajmniej wstępnie określić preferencje i oczekiwania. Kolejnym krokiem powinno być skonfrontowanie naszej wizji (warto wcześniej przygotować projekt koncepcyjny) z wiedzą i doświadczeniem architekta, zatrudnionego w studiu mebli kuchennych. Tylko fachowiec bowiem będzie w stanie zgrać ze sobą wiele detali technicznych, z których istnienia często nie zdajemy sobie nawet sprawy. Przygotowanie projektu z reguły jest bezpłatne, pod warunkiem złożenia zamówienia na kuchnię.
DLACZEGO OKUCIA SĄ TAKIE WAŻNE?
Mówiąc o okuciach w meblach kuchennych, najczęściej mamy na myśli zawiasy, prowadnice oraz uchwyty, umożliwiające otwieranie szuflad i szafek. Tymczasem do okuć zaliczamy również różnego rodzaju systemy i stelaże, ułatwiające sensowne zagospodarowanie wolnej przestrzeni wewnątrz zabudowy, a także relingi oraz zaawansowane systemy wspomagania ruchu. Wszystkie te elementy, choć po wejściu do kuchni są praktycznie niewidoczne, podnoszą komfort pracy oraz ułatwiają magazynowanie produktów spożywczych i przydatnych akcesoriów. Wybierając okucia warto sięgać po sprawdzone rozwiązania renomowanych producentów. Będą one może nieco droższe, ale na długie lata zagwarantują zarówno odpowiednią jakość pracy, jak i bezawaryjność.
Szufladę o szerokości kilkunastu centymetrów można wyposażyć w funkcjonalny system cargo, który pozwoli optymalnie ją zagospodarować. Jeśli chodzi o systemy jezdne, to w lekkich, niewielkich szufladach nie warto stosować zaawansowanych i co za tym idzie drogich rozwiązań, jak wspomaganie ruchu. BLUM
MECHANIZMY ODPOWIEDZIALNE ZA PRACĘ SZUFLAD
W kuchniach, zarówno tradycyjnych jak i nowoczesnych, szafki i szuflady często otwiera się za pomocą różnego rodzaju montowanych poziomo lub pionowo uchwytów. Mogą one być wykonane z drewna, skóry, mosiądzu, stali nierdzewnej, ceramiki, cynku, marmuru, a nawet szkła. Często są też stylizowane na droższe materiały, jak marmur czy złoto. Ich formę zwykle dobiera się do charakteru zabudowy, ale także wystroju wnętrza domu.
Moda na minimalizm oraz względy praktyczne, a ściślej mówiąc, tendencja do jak najlepszego wykorzystywania przestrzeni sprawiły, że fronty mebli coraz częściej pozbawione są uchwytów. Wymusza to konieczność stosowania mechanizmów zapewniających ich płynną pracę. Jednym z nich jest system wspomagania ruchu, który może działać mechanicznie lub elektrycznie. W tym pierwszym przypadku, aby otworzyć szufladę, wystarczy lekko nacisnąć dłonią, łokciem, kolanem albo biodrem jej front. Rzadziej, także ze względu na wyższą cenę, stosuje się elektryczne wspomaganie ruchu. Aktywuje się je poprzez naciśnięcie zewnętrznego panelu mebla bądź bezdotykowo, za pomocą czujnika ruchu.
Szuflady kuchenne poruszają się na prowadnicach. W tej chwili coraz częściej montowane są szyny bazujące na łożyskach kulkowych, zapewniających stabilną i cichą pracę. Rozwiązanie to świetnie sprawdza się zwłaszcza przy dużych i ciężkich szufladach. Większość stosowanych dziś prowadnic umożliwia pełen wysuw szuflady, co z kolei zapewnia łatwy dostęp do umieszczonych głębiej akcesoriów kuchennych i produktów spożywczych.
Kolejny ciekawy patent, wpływający nie tylko na komfort użytkowania mebli, ale także podnoszący bezpieczeństwo, to mechanizm samoczynnego domykania z amortyzacją, przeciwdziałający niekontrolowanemu i najczęściej głośnemu zatrzaśnięciu się szafki czy szuflady. Dziś to w zasadzie standard. Przydaje się zwłaszcza wtedy, gdy mamy w domu małe dzieci. Nawet jeśli dziecko gwałtownie popchnie ciężką szufladę, zatrzyma się ona w odpowiednim momencie i delikatnie wróci na miejsce. Alternatywą takich okuć montowanych w szafkach mogą być spowalniacze wmontowywane w korpus mebla, które również pozwalają uzyskać efekt cichego domykania, a są znacznie tańsze. Jeśli nawet po pewnym czasie się zużyją, z łatwością można wymienić je na nowe.
Wolną przestrzeń wewnątrz narożnych szafek pozwalają zagospodarować kosze narożne (kornery) lub tzw. karuzela - obrotowy stelaż z półkami poruszającymi się wokół pionowej osi. Każdy producent okuć proponuje tu nieco inne rozwiązania, różniące się m.in. kształtem półek i sposobem ich wysuwania się. REJS
SIŁOWNIKI I SYSTEMY STOSOWANE W SZAFKACH
Szafki otwierane na bok zwykle umieszcza się pod blatem lub na takiej wysokości, aby wyeliminować ryzyko uderzenia głową o krawędź ich otwartego frontu. Dostęp do nich jest trudniejszy niż do szuflad, ale odpowiednie zawiasy, ostatnio na ogół z funkcją cichego domykania (efekt taki mogą dać również omówione wyżej spowalniacze), są znacznie tańsze niż systemy wprawiające w ruch szuflady.
W nowoczesnych kuchniach, szafki otwierane na bok coraz częściej ustępują miejsca tym otwieranym do góry. Te drugie są bowiem bezpieczniejsze i bardziej funkcjonalne. Ponadto mogą podnosić się na kilka sposobów. Szafki z łamanymi frontami po pociągnięciu za uchwyt składają się na pół, a dopiero potem podnoszą. Otwierane pionowo najpierw wysuwają się do przodu, a następnie unoszą równolegle do frontu mebli (można w dowolnej chwili je zatrzymać). Z kolei otwierane kołyskowo wędrują w górę po łuku. Za ruch frontów odpowiadają siłowniki teleskopowe: gazowe lub mechaniczne. Te pierwsze, ze względu na niską cenę, są w tej chwili najbardziej popularne. Drugie poleca się do małych i płytkich szafek, w których nie ma dostatecznej ilości miejsca na zastosowanie siłownika pneumatycznego. Zwykle panel szafki przesuwa się ręcznie, ale w sprzedaży są także systemy z elektrycznym wspomaganiem ruchu, które aktywują się po naciśnięciu włącznika znajdującego się najczęściej z boku szafki. Gdy front szafki podczas otwierania lub zamykania się napotka przeszkodę, wspomaganie ruchu automatycznie wyłącza się. Wiele siłowników ma system samoczynnego domykania, a niektóre mechanizmy pozwalają na obsługę dwóch frontów jednocześnie. Zwykle systemy elektryczne nie blokują możliwości ręcznego otwarcia szafki i w każdej chwili można je odłączyć.
Zawieszone nad blatem szafki na produkty spożywcze i akcesoria
Przestrzeń robocza to serce każdej kuchni. Zawieszone nad blatem szafki na produkty spożywcze i akcesoria powinny znajdować się na takiej wysokości, aby po otwarciu drzwiczek nie uderzać o nie głową. Okucia i systemy stosowane w szafkach są z reguły tańsze, niż te w szufladach. MS WIĘCEJ NIŻ OKNA
Mimo że dostęp do produktów w szafkach jest z reguły trudniejszy, niż do tych trzymanych w szufladach,
można podnieść ich funkcjonalność stosując różnego rodzaju pojemniki i organizery. AMIX
ARANŻACJA DOSTĘPNEJ PRZESTRZENI
Przy projektowaniu kuchni warto od razu zaplanować przeznaczenie szuflad i szafek oraz odpowiednio je wyposażyć. Chodzi o optymalizację dostępnego miejsca. Wolną przestrzeń można urządzać na wiele sposobów pamiętając o tym, że akcesoria i sprzęty, z których korzystamy najczęściej, powinny być najłatwiej dostępne.
Najpopularniejszym systemem, który umożliwia swobodny dostęp do magazynowanych produktów spożywczych i akcesoriów z aż trzech stron, jest cargo. To metalowy, zwykle wykonany z chromowanej stali, poruszający się na szynach stelaż z koszami, ażurowymi półkami lub przegrodami, który może mieć bardzo różną konfigurację. Dzięki temu można przechowywać w nim produkty o różnych wymiarach i gabarytach. Kształt i rozmiar koszy warto dopasować do własnych upodobań. Cargo ma tę zaletę, że po jego wysunięciu da się szybko znaleźć to, czego w danej chwili potrzebujemy. W system można z powodzeniem wyposażyć szuflady znajdujące się we wszystkich tzw. trudnych miejscach, a więc wąskich, głębokich wnękach czy narożnikach. Mogą one mieć kilkadziesiąt centymetrów wysokości, ale też dwa rzędy koszy i sięgać niemal do sufitu, pełniąc funkcję podręcznej spiżarni. W ofercie niektórych producentów są gigantyczne szafy cargo, otwierane jak dwudrzwiowe lodówki. Półki zwykle „wyjeżdżają” jednocześnie, ale mogą też zostać tak skonfigurowane, że będą wysuwały się po kolei. W tego typu konstrukcjach tylne półki wraz z otwarciem drzwi automatycznie wędrują do przodu. Cargo to także stabilność i niesamowity udźwig, który - dzięki zastosowaniu prowadnic na łożyskach kulkowych - może dochodzić nawet do 120 kg. Co ciekawe, systemy jezdne mogą zostać dodatkowo wyposażone we wspomaganie elektryczne z hamulcami i miękkim dociskiem. Rozwiązanie to jest jednak drogie i warto zdecydować się na nie jedynie w dużych i ciężkich koszach.
Często do systemu przewidziane są elementy uzupełniające w postaci różnego rodzaju pojemników, zasobników czy relingów, na których można zawiesić fartuchy bądź ręczniki. Pewną alternatywą (tańszą) mogą być pojedyncze szuflady wewnętrzne, mocowane jedna pod drugą (tzw. wieża). Można wysuwać je pojedynczo, do każdej jest swobodny dostęp od góry i każdą można inaczej zagospodarować.
Innym często wykorzystywanym w kuchni systemem są nieco tańsze od cargo karuzele. To obrotowe stelaże z półkami poruszające się wokół pionowej osi, na których - dzięki ich opływowemu kształtowi - można ustawić np. garnki, patelnie, naczynia kuchenne, blender, wyciskarkę do soku czy maszynkę do mielenia mięsa. Wadą tego systemu jest to, że nie wykorzystuje on całej dostępnej w szafce przestrzeni. Front szafki może być zintegrowany ze stelażem lub nie. W tym drugim przypadku, po otwarciu szafki należy wysunąć stelaż, co jest rozwiązaniem mniej praktycznym. Karuzele zwykle mocuje się w strefie podblatowej i wykorzystuje do przechowywania sprzętów służących do gotowania lub przygotowywania posiłków.
Cargo i karuzele są najbardziej znanymi i najpopularniejszymi rozwiązaniami w zabudowie kuchennej. Ale istnieje też wiele innych, mniej popularnych systemów. Same narożniki kuchenne, które są dość kłopotliwe, można zagospodarować przynajmniej na kilka sposobów (każdy producent okuć ma tu nieco inny patent). Półki umieszczone w narożnikach można wysuwać jednocześnie lub każdą z osobna. Można zmieniać też ich wysokość, dostosowując ją do indywidualnych potrzeb użytkowników. W niektórych wersjach kosze wysuwają się wagonowo, co pozwala zagospodarować przestrzeń znajdującą się tzw. ślepym narożniku.
W szufladzie bez uchwytów warto zastosować system wspomagania ruchu. AMIX
Wkład na sztućce może być wykonany z rozmaitych materiałów, mieć różny kształt i wymiary.
Jest to jedna z rzeczy niezbędnych w każdej kuchni. REJS
W szufladzie pod zlewem można przechowywać m.in. środki czyszczące, ściereczki oraz tabletki do zmywarki. BLUM
Szuflady do zadań specjalnych
Szuflady w zabudowie kuchennej mogą występować w rozmaitych konfiguracjach. Niskie i szerokie służą najczęściej do przechowywania sztućców i drobnych akcesoriów. Aby właściwie pełniły to zadanie, warto wyposażyć je w specjalne wkłady. Mogą one być wykonane z tworzywa sztucznego, metalu lub drewna, mieć różny układ i kolorystykę. W głębokich szufladach podblatowych najczęściej trzyma się produkty spożywcze, garnki, patelnie oraz talerze. I tu warto zastosować przegrody, które pomogą zapanować nad takimi akcesoriami. Niezwykle przydatne mogą okazać się dokupowane osobno stojaki na talerze. Mają one specjalne uszy, ułatwiające wyjmowanie ich z szuflady. W wysokiej i pojemnej szufladzie pod zlewozmywakiem zwykle umieszcza się kosze do segregacji odpadów. U góry można zamocować także niewielką półeczkę na rękawice, środki czyszczące, ściereczki czy tabletki do zmywarki. W rogach kuchni, w celu optymalizacji dostępnego miejsca, często stosuje się szuflady narożne z łamanymi frontami. Innym ciekawym rozwiązaniem są szuflady cokołowe, zajmujące przestrzeń za cokołem. Występują one w dwóch wersjach: niskiej, obejmującej obrys cokołu oraz wysokiej, gdzie dolna część szuflady jest powiększona o przestrzeń cokołową. W zależności od konstrukcji, szuflady takie mogą mieć różne przeznaczenie. Można trzymać w nich akcesoria do sprzątania, niewielkie puszki czy kartoniki z napojami, płaskie miski, talerze, ewentualnie przybory kuchenne, z których rzadziej korzystamy. Niekiedy wraz z szufladą wysuwa się stopień, ułatwiający sięgnięcie do znajdujących się wysoko szafek. W szufladach kuchennych warto stosować dodatkowe, ruchome podziałki, które stabilizuje się najczęściej zaciskami lub magnesami i których układ można zmieniać w zależności od potrzeb czy preferencji. Poza tym przydatne są dokupowane ramki, uchwyty, pojemniki na przyprawy czy antypoślizgowe podkładki, ograniczające przemieszczanie się po szufladzie różnego rodzaju drobiazgów.
Szuflada narożna z łamanym frontem pozwoli optymalnie zagospodarować przestrzeń w tzw. martwej strefie.
Jeśli zamówimy ją w opcji z pełnym wysuwem, zyskamy łatwy dostęp do akcesoriów znajdujących się z tyłu. BLUM
PRZYDATNE DROBIAZGI UŁATWIAJĄCE ŻYCIE
Oprócz standardowych szafek i szuflad, w każdej kuchni powinny znaleźć się ułatwiające prace akcesoria, takie jak choćby montowany zwykle w rejonie blatu magnes na noże kuchenne. Jest to mocowana do ściany listwa, do której, jeśli oczywiście jest odpowiednio długa, można przymocować także pojemniki na przyprawy. Innym przydatnym rozwiązaniem są dodatkowe relingi na ściereczki czy papierowe ręczniki. Dla osób, które dużo gotują fajnym patentem może okazać się wysuwana spod blatu deska do krojenia pieczywa czy warzyw.